Relationeel welzijn

Relationeel welzijn

Terwijl ik bezig was met de training voor gecertificeerd trauma & polyvagal informed practioner, gingen mijn gedachten naar een ander werkgebied dan gezondheid waarin ik een aantal jaren werkzaam ben geweest, en dat is huiselijk geweld. In de 17 jaar bij de politieorganisatie heb ik zo’n 4 jaar gewerkt binnen het destijds team jeugd en huiselijk geweld welke tijdens de reorganisatieperiode rond 2015/2016 helaas werd opgeheven.

In deze 4 jaren deed ik ook de opleiding maatschappelijk werk en dienstverlening en kon ik mijn stageopdrachten doen binnen dit team. Dit is ook de tijd waarin ik mij besefte dat het gezin waarin ik zelf ben opgegroeid niet zo ‘normaal’ was en ik uit een beschadigd gezin kom. Ik schrijf de woorden niet zo ‘normaal’ omdat het voor mij wel altijd normaal is geweest. Ik wist niet beter. Ondanks dat er ook wel momenten zijn geweest dat ik het diep van binnen wel voelde en wist wanneer ik in mijn gedachten terugga naar deze tijd.

Harmonie

Harmonie heeft een belangrijke rol in mijn leven. Vroeger vanuit mijn wond en nu vanuit mijn kracht. Het gaat mij natuurlijk af om verschillende perspectieven te zien en bij elkaar te brengen. Bij mij is het niet of of maar en en. Dat wil zeggen wanneer ik zelf in balans ben. Natuurlijk zijn er bij mij ook nog momenten dat ik getriggerd wordt waardoor mijn blik kan vernauwen. Ik reageer dan vanuit mijn wond en overlevingsstand. Door mijn eigen reis en ervaring ben ik mij hier vrijwel direct bewust van zodat ik kan doen wat mij helpt om uit die staat te komen. Ik voel nu namelijk hoe mijn lichaam reageert en voelt en ook hoe de dynamiek is tussen mij en mijn omgeving in zo’n geval. Gespannen in plaats van ontspannen.

Gedrag

De vraag wat maakt dat mensen doen wat ze doen, heeft mij altijd wel geïntrigeerd. Alleen nu, niet alleen door de kennis maar ook mijn eigen ervaringen, ga ik anders met deze vraag om. Vaak ligt de focus op gedrag en hebben we daar een oordeel over en kunnen we gemakkelijk de ander de schuld geven. En bij bijvoorbeeld huiselijk geweld is het ook belangrijk om bepaald gedrag te herkennen om erger te voorkomen. Maar wanneer we een structurele oplossing willen en echte verandering dan vraagt dit om naar de kern van het probleem te gaan. Om te gaan onderzoeken en begrijpen waar gedrag vandaan komt. Dit begint met het leren kennen van de werking van het autonome zenuwstelsel, de verbinding tussen lichaam en brein. Niet alleen vanuit een cognitieve benadering werken maar ook lichaamsgericht.

Autonome zenuwstelsel

De werking van ons autonome zenuwstelsel is bepalend voor ons gedrag. Dit gebeurt allemaal op een onbewust niveau. Wanneer deze werking evenwichtig is dan heeft dit een gezonde invloed op ons gedrag en onze relaties. Maar wanneer deze ontregeld of verstoord is en dit langdurig aanhoudt dan leidt dit veelal naar ongezond gedrag. Wanneer we ons bewust worden van de manier waarop ons autonome zenuwstelsel werkt en leren kennen en herkennen hoe deze reageert op bepaalde situaties in ons leven, dan kunnen we deze zelf gaan reguleren. Hierdoor zorg je voor een steviger fundament waarmee je ongezonde gedragspatronen in relaties kunt veranderen naar gezonde en gewenste gedragspatronen.

Volgens Deb Dana (2023) is ons autonome zenuwstelsel het fundament van waaruit onze ervaringen in het leven gevormd worden. Een structurele ontregeling van dit zenuwstelsel kan zich o.a. manifesteren in relatieproblemen en verandering in cognitieve capaciteiten.

Overleving

Vandaar dat gedragsverandering alleen vanuit een cognitieve benadering bijna niet mogelijk is. En in geweldssituaties of stress binnen relaties verkeert ons autonome zenuwstelsel in een onveilige toestand. Dit gebeurt ook weer onbewust. Onbewust verkeren we in een staat van overleving. In deze staat werkt ons zogenaamde denkbrein niet optimaal. Wanneer we in een vecht of vluchtmodus zitten dan werkt deze minder goed en wanneer we ons terneergeslagen voelen dan werkt het nog minder goed. Om te leren herkennen in welke staat ons autonome zenuwstelsel zich bevindt, is het nodig om te gaan voelen. Om bewust met je aandacht naar je lichaam te gaan. Voor sommige mensen kan dit een hele grote opgave zijn omdat dit onveilig kan voelen. De therapeutische yoga is een fijne manier om er naar toe werken je lichaam wel weer te gaan voelen en je daarbij veilig te voelen.

Verbinding

Wanneer we een gezonde(re) relatie met onszelf en onze omgeving willen, is het nodig om ons lichaam in een staat van verbinding te brengen. Uit de overleving want daar is het niet mogelijk om in die staat te komen. Maar ook zonder oordeel en aannames over jezelf en je omgeving om vervolgens verandering vanuit je kern mogelijk te maken en je relationeel welzijn te vergroten.

Polyvagaal sensitieve coaching en therapie helpt bij het veranderen van de patronen van het autonome zenuwstelsel, je kern, op momenten dat de drang om te overleven concurreert met het verlangen verbinding te maken met anderen (Deb Dana, 2023). Dus bijvoorbeeld wanneer je graag een relatie wil maar dit tegelijkertijd ook onveilig voor je kan voelen. Of dat je graag een gezonde(re) relatie met jezelf wil door meer zelfzorg maar dit tegelijkertijd als een worsteling voelt. Je keuze voor meer zelfzorg wordt gemaakt vanuit je hoofd en het zijn de onbewuste overtuigingen en patronen die dit in de weg kunnen staan en waardoor het kan voelen in gevecht met jezelf te zijn.

Het begeleidingstraject relationeel welzijn gaat jou helpen te herkennen wanneer jouw lichaam in een toestand van overleving verkeert en je gaat verkennen en leren wat jou helpt om in een staat van verbinding te komen waardoor je de gezonde(re) relatie die je graag wenst kan aangaan.

Wil je graag meer informatie of een kennismakingsgesprek? Neem dan contact op via email kompas@marloesvanbeek.com of bel/app mij op 06 27 306 011. Of gebruik het contactformulier op de website.

Even voorstellen…

Even voorstellen…

…voor de mensen bij wie ik recentelijk op het pad ben gekomen. In deze blog schrijf ik waarom ik doe wat ik doe, hoe en wat plus een aantal overige weetjes. Mijn naam is Marloes van Beek, trauma & polyvagaal sensitief levenscoach en therapeut. Met Kompas naar een energieker leven is het mijn hartsmissie om mensen te begeleiden op het gebied van gezondheid en trauma.

Wat drijft mij

Kompas naar een energieker leven ben ik gestart naar aanleiding van mijn eigen zoektocht naar meer gezondheid en een energieker leven, mijn eigen ervaringen tijdens deze reis en waar ik tegenaan ben gelopen en wat ik gemist heb. Dat begon met de opleiding Trainer Hormoonfactor waarmee ik direct meer inzicht kreeg in mijn schildklierproblemen en mij afvroeg: Waarom hoor ik dit niet van mijn arts? Meteen voelde ik dat ik mensen hier bewust van wilde maken. Hoe ons lichaam werkt en dat we zelf best veel kunnen doen voor onze gezondheid en welzijn. Maar ook raakte ik geïnspireerd om de oorzaak aan te gaan pakken in plaats van symptomen te bestrijden.

En na deze eerste bewustwording bij mij kwamen de jaren daarna tot de dag van vandaag steeds weer nieuwe kennis en inzichten op dit gebied. Ik heb niet de waarheid in pacht en ook niet de oplossing voor iedereen omdat ik geloof dat deze in onszelf zit. En dat is waar ik mensen graag in wil ondersteunen in mijn begeleidingstrajecten. Het is mijn passie en missie om een verschil te kunnen maken in de wereld door meer bewustwording op het gebied van gezondheid te creëren. We zijn veel krachtiger dan we wellicht denken.

Hoe draag ik bij

In 2018 ben ik naast mijn fulltime baan bij de politie gestart met Kompas naar een energieker leven als Trainer Hormoonfactor. Inmiddels was ik ook begonnen met de opleiding voor leefstijlcoach welke ik in 2019 heb afgerond. Omdat ik ergens onderweg besefte dat alleen een gezond voedings- en beweegpatroon mij niet het gevoel, de energie en gezondheid gaf die ik wilde, wist ik dat ik dieper naar binnen mocht gaan kijken. Met het ademwerk tijdens de yoga- en pranayama opleiding vond ik al meer rust en ontspanning in mijn lijf. Toen kwam de Polyvagaaltheorie op mijn pad en het trauma sensitieve werk. Voor mij vielen er direct allerlei puzzelstukjes op de plek.

Inmiddels werk ik nu zelf, nadat ik mijn vaste baan heb opgezegd, fulltime als trauma & polyvagaal sensitief levenscoach en therapeut en gebruik ik o.a. de polyvagaalladder als methode. Met deze methode leer je de werking van jouw autonome zenuwstelsel, verbinding tussen lichaam en brein, kennen en hoe je deze zo evenwichtig mogelijk kan laten werken en daarmee je lichamelijk, mentaal, emotioneel en relationeel welzijn kan vergroten. Met als gevolg dat je je weer lekker in je vel voelt.

Met wat draag ik bij

Met Kompas naar een energieker leven bied ik begeleidingstrajecten aan voor:

Aan de hand van een intake kijken we welk traject het beste past en of het een traject van 6, 9 of 12 weken wordt. De begeleidingssessies duren 1 uur, behalve de therapeutische yoga deze is 1,5 uur. De begeleiding wordt niet vergoed door de verzekeraar. Dit geeft mij alle tijd, ruimte en vrijheid om met Kompas naar een energieker leven mijn passie en missie vanuit authenticiteit en op basis van vertrouwen en gelijkwaardigheid uit te voeren. Om het toegankelijk te houden voor zoveel mogelijk mensen heb ik hier rekening mee gehouden in mijn tarieven.

Overige weetjes

Ik noem mijzelf een realistische idealist. Ik hou van de zon, zee en Spanje, mijn ‘home away from home’. Zo’n 20 jaar geleden heb ik daar een jaar gewoond, mijn ouders ook en mijn vaders as is daar op een speciale plek verstrooid. Elke keer wanneer ik in Spanje ben, voelt het als thuiskomen. Ook mag ik graag dansen, lezen, schrijven en gezellig koffie drinken of lunchen met vriendinnen. Mijn guilty pleasure is chocola, met name brownies. Ik mag graag de diepte in gaan met gesprekken en me bezighouden met allerlei levensvragen en dit komt ook mooi van pas tijdens mijn werk.

Heb je nog vragen voor mij of lijkt het je leuk om nader kennis te maken om te kijken of een begeleidingstraject jou met je hulpvraag kan helpen? Neem gerust contact op via het contactformulier, email kompas@marloesvanbeek.com of bel/app mij op 06 26 306 011.

Week van de werkstress – Verbinding

Week van de werkstress – Verbinding

Gisteren zag ik een post voorbijkomen dat het deze week, 13 t/m 17 november 2023, de week van de werkstress is met dit jaar als thema: verbinding. Een mooie aanleiding om hierover een blog te schrijven. Allereerst wil ik graag zeggen dat ik het mooi vind dat er aandacht aan wordt besteed. Net zoals met, ik noem het maar even, andere probleemgebieden. Allemaal mooie initiatieven maar vaak vergeten we toch wel één heel belangrijk deel. En dat is terug naar de kern gaan om een probleem echt aan te pakken en daarmee kom ik ook op het thema verbinding.

Verbinding

Het is mooi om te zien dat de laatste jaren steeds vaker aandacht gaat naar dit thema. Dat was ook zo binnen de politieorganisatie. Binnen het vitaliteitsprogramma waar ik werkzaam was, werden 1x per jaar de verbindingsdagen georganiseerd met diverse workshops. Een mooi evenement en een leuke manier om meer verbinding te creëren. Maar wat is verbinding nu eigenlijk echt? Het is in ieder geval niet iets cognitiefs. We kunnen bijvoorbeeld rationeel bedenken dat we verbinding willen maar als ons lichaam dit niet voelt dan gaat echt verbinden niet lukken.

Polyvagaaltheorie

Mijn gedachte over verbinding veranderde toen ik kennis nam van de Polyvagaaltheorie. Deze theorie wordt de wetenschap van veiligheid en verbinding genoemd. Het geeft inzicht in de werking van ons autonome zenuwstelsel. Een taak van dit zenuwstelsel is scannen, dit gebeurt onbewust, automatisch en constant, of ons lichaam veiligheid of onveiligheid ervaart. Wanneer het (structureel) onveiligheid ervaart dan raakt de werking van het zenuwstelsel ontregeld en dit zorgt voor zo’n 80% van onze gezondheidsklachten. Met deze theorie begrijpen we de manier waarop we leven, hoe we ons voelen, hoe ons lichaam voelt en hoe we ons gedragen.

Communicatie

Wanneer een lichaam onveiligheid ervaart dan is het niet mogelijk om je te verbinden. Zenuwstelsels ‘communiceren’ met elkaar. Mijn zenuwstelsel reageert op die van jou en andersom ook. De manier waarop dit gebeurt is weer afhankelijk van de staat van ons autonome zenuwstelsel. Deze reageert niet alleen op die van andere mensen maar ook op onze omgeving. Bijvoorbeeld op je werk, binnen je gezin, in je familie, binnen je vriendenkring, etc.

Basis

Willen we écht verbinden dan is het nodig om terug naar de basis te gaan en hoe deze is gevormd gedurende het leven. Van hieruit kunnen we voor een verandering zorgen, vanuit onszelf en niet met onze aandacht buiten ons. Deze basis is de vorming en de staat van ons autonome zenuwstelsel. Er zijn diverse factoren die hier invloed op hebben (gehad) en verschilt dus per persoon en hoe iemand omgaat met stressvolle situaties. Verandering begint dan ook niet met de aandacht voor de situatie maar naar hoe iemand reageert op situaties en dit komt voort vanuit de werking van ons autonome zenuwstelsel.

Werkstress

Terug naar werkstress. Wanneer we stress ervaren dan betekent dit dat ons lichaam in een staat van overleving verkeert. In deze staat is (gedrags)verandering op cognitief niveau heel lastig omdat een groot deel van ons denkende brein niet optimaal werkt. De nervus vagus (als onderdeel van het parasympatische deel van ons autonome zenuwstelsel) speelt hierin een hele belangrijke rol. Deze grote zenuw noemt men een tweerichtingsverkeer informatiesnelweg tussen lichaam en brein waarbij het verkeer van lichaam naar brein (80%) dominant is. Het optimaal en langdurig aanpakken van werkstress begint door met de aandacht naar binnen en het lichaam te gaan. De polyvagaalladder is een mooie methode om hiervoor te gebruiken. Hiermee leren mensen niet alleen de werking van hun autonome zenuwstelsel kennen maar ook wat hen helpt om deze zelf te gaan reguleren (ook vanuit co-regulatie) en om uit de overlevingsstaat van stress te komen.

Ons lichaam als Kompas

Ons lichaam als Kompas

Ons bewustzijn bepaalt voor een groot deel ons mentaal, emotioneel en lichamelijk welzijn. Nu vraag ik mij af of we ons bewustzijn kunnen sturen en of we zelf invloed hebben om deze te verruimen. Of gebeurt dit organisch en kunnen we dit niet forceren? Om een voorbeeld van mijzelf te noemen: vorig jaar kwam de nervus vagus op mijn pad en werd ik geïnspireerd te ontdekken en ervaren mijn nervus vagus te stimuleren en activeren door middel van bepaalde oefeningen.

Zo kwam ik terecht bij het boek van Stanley Rosenberg ‘de nervus vagus als bron van herstel’. In dit boek komt de Polyvagaaltheorie van Stephen Porges aan de orde. Maar mijn focus was zo gericht op de oefeningen dat deze theorie niet echt landde bij mij zoals het dit jaar deed. Persoonlijk denk ik (op dit moment omdat deze visie kan veranderen door ervaringen en nieuwe kennis) dat alles op het juiste moment komt en ons toe valt wat we op een diepere laag nodig hebben. Maar ook denk ik wanneer we meer in verbinding zijn met ons lichaam, met onze kern en minder in ons hoofd, dat bewustzijnsverruiming zich sneller kan ontwikkelen. Een aanrader voor een boek over bewustzijnslagen is: Zonder Grenzen van Ken Wilber.

Eigen expert

Iedereen ondergaat zijn en haar eigen proces in zijn en haar eigen tempo. Niemand is hetzelfde, iedereen ervaart alles op zijn en haar eigen manier. Daarom geloof ik dat we in de kern zelf weten wat goed voor ons is. We zijn onze eigen deskundigen. Ik denk niet dat we iemand nodig hebben die zegt de oplossing te hebben maar iemand die ons naar onze eigen oplossing kan begeleiden. Iemand die ons tools kan aanreiken waarmee we kunnen onderzoeken, ontdekken en ervaren waar ons lichaam goed op reageert, waar we ons krachtiger door gaan voelen, ons mentaal, emotioneel en lichamelijk welzijn kunnen vergroten. Of misschien wel gewoon iemand die naast ons staat en holding space houdt voor ons. Ons de ruimte geeft om te zijn met dat wat zich aandient.

Lichaam als kompas

Niemand kent onze emoties, gevoelens en gedachten. En vaak zijn we ons daar zelf niet eens bewust van terwijl ze misschien wel onze grootste leer- en heelmeester zijn. Een coach of therapeut kan ons begeleiden bij het bewust worden van deze onbewuste emoties, gevoelens en gedachten welke ons gedrag bepalen. Te beginnen met emoties welke in ons lichaam opgeslagen liggen. Maar omdat we eigenlijk overuren draaien in ons hoofd wordt het steeds lastiger om de sensaties in ons lichaam waar te nemen. Terwijl ons lichaam juist onze belangrijkste kompas is. Ons lichaam praat met ons en geeft ons signalen. Omdat we meer uit dan in verbinding zijn met ons lichaam kunnen we deze niet voelen of misschien willen we ze liever niet voelen omdat het te pijnlijk kan zijn.

Afgelopen week terwijl ik deze blog schrijf, komt er een boodschap voorbij van iemand die ik volg op sociale media die min of meer overeenkomt met wat ik hierboven heb geschreven. Deze dame vertelde dat niemand ervaart wat jij ervaart aan emoties, gevoelens en gedachten. Iedereen doet dit op zijn en haar eigen manier vanuit zijn en haar eigen perspectief. Vandaar ook dat zelfstudie (neuroceptie) en zelfkennis zo belangrijk is. Ook ons verlangen om gezien, gehoord en begrepen te voelen. De enige persoon die ons moet zien, horen en begrijpen, zijn wijzelf. Dat wil niet zeggen dat we alles alleen moeten doen. Diepe wonden ontstaan in relatie tot iets of iemand en mogen ook geheeld worden in relatie (co-regulatie).

Lichaamsbewustzijn

Een  mooie laagdrempelige manier om meer lichaamsbewustzijn te krijgen is ademwerk. Dit heeft mij enorm geholpen om bewust te gaan voelen wat ik voel in mijn lichaam. Echt in mijn lichaam aanwezig te zijn. Maar ook om heel snel en gemakkelijk meer ontspanning te voelen met specifieke oefeningen. En oefeningen om meer energie te voelen of oefeningen waarmee bepaalde emoties die nog vastzaten in mijn lichaam getriggerd werden en alsnog mijn lichaam konden verlaten.

Alleen ademwerk kan al bijdragen aan meer mentale, emotionele en lichamelijke veerkracht. Yoga Nidra en Yin Yoga draagt daar ook aan bij. Wanneer er sprake is meerdere en/of langdurige stressgebeurtenissen dan is therapeutische yoga een mooie vorm van lichaamswerk. Niet alleen om je lichaamsbewustzijn te vergroten maar door de combinatie van ademhaling, beweging, yoga en meditatie en dat je keuzevrijheid hebt in hoe je dit zelf toepast, vergroot je je gevoel van veiligheid en ga je je krachtiger voelen.

Therapeutische yogales

Therapeutische yogales

De helende kracht van yoga

De helende kracht van therapeutische yoga voor traumaherstel in groepsverband:

  • Het is een uitnodiging om wonden van ‘zich buitengesloten voelen’ en ‘niet gezien en gehoord voelen’ te helen
  • Verbinding met anderen kan helpen om liefdevoller naar onszelf te kijken en samen in verbinding voelen we ons krachtiger
  • Onvoorwaardelijk geaccepteerd voelen door anderen helpt om met compassie naar onze pijn te gaan
  • Zien dat we niet alleen zijn op het pad van mens zijn en dat we allemaal ´perfectly imperfect´ zijn
  • Interpersoonlijke heling is nodig omdat trauma in relatie tot omgeving ontstaat
  • Vertrouwen en gevoel van veiligheid bouwen in verbinding en jezelf kunnen zijn en laten zien
  • De energie van verbinding met jezelf en verbinding voelen met omgeving delen met anderen
  • Merken wanneer je uit verbinding bent en weer in verbinding kunnen gaan is de basis voor gezonde relaties

Wekelijkse yogales

Ik wil graag starten met een groep van maximaal 8 in Enschede. Hiervoor is geen ervaring met yoga nodig. Je gaat met ademwerk, beweging en yoga onderzoeken, ontdekken en ervaren hoe je lichaam wil bewegen, wat jouw lichaam nodig heeft en wellicht wat nog losgelaten wil worden wat nu nog opgeslagen ligt aan bepaalde emoties die nog niet de ruimte hebben gekregen om volledig gevoeld te worden. Het ervaren van deze keuzevrijheid werkt bekrachtigend en je gevoel van veiligheid wordt vergroot. Therapeutische yoga bevordert het mentaal, emotioneel en lichamelijk welzijn.

Meer informatie

Bij interesse of wanneer je graag meer informatie wil, mag je mij een mailtje sturen (kompas@marloesvanbeek.com) Ook geschikt voor bedrijven, organisaties, etc. waar werknemers veelal burn-out, overspannenheid en overprikkeling ervaren of symptomen van PTSS, angst en depressie.